Dwie półkule- niepojęta całość

MÓZG- szerszy jest niż niebo- Emily Dickinson

Mózg człowieka jest największym mózgiem w proporcji do masy ciała pośród wszystkich gatunków żyjących (z wyjątkiem delfinów). Mózg dzieli się na trzy podstawowe części anatomiczne: tyłomózgowie, śródmózgowie oraz przodomózgowie. Obie półkule mózgowe są częścią przodomózgowia. Ich powierzchnia pokryta jest korą mózgową, a są one połączone istotą białą w strukturze ciała modzelowatego (spoidła wielkiego mózgu). Spełnia ono funkcję „tunelu” pomiędzy obiema półkulami, umożliwiając zintegrowane myślenie poprzez łączenie informacji pochodzących z każdej półkuli. Każda z półkul odpowiada za przeciwną stronę ciała tzn. wszystkie ruchowo-czuciowe funkcje po prawej stronie ciała są odbierane, analizowane i kontrolowane przez lewą półkulę. Każda z nich odpowiada też za ważne dla nas procesy.

I tak półkula prawa odpowiada za rozumienie mowy, języka, przetwarza obrazy, rytmy, emocje, intuicję i nie bez powodu nazywa się ją „emocjonalną”. Półkula prawa będzie lepiej rozwiązywać testy wymagające umiejętności przestrzennej oceny sytuacji. Natomiast półkula lewa nazywana „logiczną” zawierająca u większości ludzi ośrodki  mowy odpowiada za przetwarzanie języka, wzorów, szczegółów, poszczególnych części danej całości. Jest wyspecjalizowana w myśleniu słownym, a więc lepiej sobie radzi z zadaniami wymagającymi werbalnej analizy informacji. Myślenie związane z półkulą prawą jest więc syntetyczne, a myślenie związane z lewą półkulą jest analityczno-werbalne.

Wiele umiejętności jakie posiadamy wymagają współpracy pomiędzy półkulami. W celu prawidłowego posługiwania się językiem, tworzenia zdań, wypowiedzi (lewa półkula) konieczne jest też rozumienie tych wypowiedzi, materiału w kontekście otaczającej nas rzeczywistości (prawa półkula). Dla każdego człowieka ważne jest, aby obie półkule pracowały na jednym poziomie i umożliwiając optymalne funkcjonowanie w obecnym świecie. Przetwarzanie informacji z obu półkul powinno odbywać się skutecznie i szybko. Takie funkcjonowanie zapewniają nam otoczki mielinowe. Są to struktury, które wytwarzane są na aksonach w momencie wielokrotnego aktywowania neuronów. Im grubsze osłonki mielinowe tym szybsza jest transmisja i przetwarzanie danych pomiędzy obiema półkulami mózgu. Można powiedzieć, że początkowo uczenie się nowych rzeczy jest dla nas trudne, ponieważ nie mamy w naszym mózgu odpowiednich połączeń związanych z nowym materiałem. Dopiero ćwiczenie danego materiału powoduje powstanie osłonek mielinowych, które z biegiem powodują, że dany materiał, zadanie stają się łatwiejsze.