POI

Historia poi

Poi wywodzi się tradycji plemienia Maori żyjącego w Nowej Zelandii. Istnieją co najmniej dwie teorie dotyczące pierwotnej roli poi w tej społeczności. Według pierwszej była to metoda treningu przędzenia. Od zamierzchłych czasów, głównym zajęciem kobiet tegoż plemienia była praca w wiosce, zajmowanie się domostwem i wychowywanie dzieci, a ponadto tworzenie ubrań. W wolnych chwilach doskonaliły swoje techniki jako tkaczki poprzez kręcenie kamieniami zaczepionymi do sznurków. Pracowały przy tym dłonie i nadgarstki czyli to, co potrzebne jest przy przędzeniu.

Po pewnym czasie kobiety zauważyły, ze podczas machania kulami ciało wpada w naturalny taniec. Zaczęły używać swoich zdolności w obrzędach jako cześć tańca, tyle, ze zamiast kamienia na końcach sznurków przywiązywały różnego rodzaju ozdoby – począwszy od białych kul z tkanin przez szarfy, skończywszy na kwiatach. Jednak kamienie nie odeszły do lamusa. Mężczyźni widząc, jak na kobiecą sylwetkę i zręczność wpływa ów rodzaj ćwiczeń, sami zaczęli używać takich przyrządów, aby pokonać swoje słabości i zdobyć siłę, zręczność oraz sprawność, która miała im pozwolić sprawniej polować. I tak się stało – wzrastała zręczność, wzrastała siła, powiększały się zdobycze z łowów. W chwilach dzisiejszych taniec ludzi z plemienia Maori jest znany prawie na całym świecie.

Druga teoria zakłada, że była to forma komunikowania się na odległość. Te informacje opierają się głównie na przekazie ustnym współczesnych entuzjastów tańca ognia.

Poi jako rekwizyt

Poi są zwykle wykonane z pary łańcuchów/sznurów, na których końcach zawieszony jest cięższy element (w postaci np. zwiniętej kulki materiału, piłki tenisowej czy złożonego odpowiednio kewlaru lub innego materiału niepalnego). Posługiwanie się poi polega na kręceniu nimi (po 1 poi w ręce) w taki sposób, aby cięższy element na końcu wykonywał koła, w różnych kombinacjach kierunkowych i szybkościowych. Ciężarek na końcu pozwala łatwiej napędzać i manewrować poi przy wykonywaniu różnych trików. Jeśli jest wykonany z niepalnych materiałów zdolnych do wchłaniania płynów, po zamoczeniu w parafinie lub innym paliwie może służyć do pokazów z ogniem. Ze względu na szybkie przemieszczanie się kulki uzyskuje się efekt wizualny smug ognia otaczających i krążących wokół tancerza (jest to najbardziej efektowna odmiana).

Poi – krok po kroku

Przyjemnie jest ćwiczyć przy muzyce. Na początku nie powinna być zbyt szybka choć rytmiczna.

1.      Jak można kręcić poi?

Istnieje wiele sposobów, poniżej przykłady podstawowych.

a) do przodu- obydwie poi poruszają się ruchem jednostajnym , kierunek ich ruchu jest w momencie po osiągnięciu szczytu zgodny z kierunkiem w którym jest zwrócona twarz (do przodu). Należy zwrócić uwagę na ruchy nadgarstków oraz odnaleźć swój rytm.

b) do tylu- obydwie poi również poruszają się jednostajnie w tym samym kierunku, ale jest to kierunek przeciwny. Ten ruch jest trudniejszy, należy się do niego przyzwyczaić.

c) w przeciwnych kierunkach-tu istnieją dwie możliwości, jedna poi porusza się jak w a), druga jak w b).

Wave, beat, motyl

Co to weave? To ruch w którym obie poi poruszają się w tym samym kierunku, przeskakując cyklicznie z jednej strony ciała na druga. Najczęściej wykonuje się ten trick asynchronicznie (czyli pulsacyjnie, kręci się tak by kiedy jedna poi osiąga szczyt, druga była na samym dole).

Co to beat? Kiedy wykonujemy weave asynchronicznie, raz na jednej, raz na drugiej stronie można zaobserwować pojawiające się raz po raz poi. Wiemy ze są one tylko dwie jednak “ilość” poi które zobaczymy na jednej stronie to właśnie ilość beat’ow

1. 2 beat weave

Należy kręcić synchronicznie (jednostajnie, w tym samym tempie i rytmie) do przodu. Należy spróbować skrzyżować ręce, tak by prawa była na górze (krzyżuje się ręce, nie łańcuchy!). Kiedy opanuje się to sztukę, należy spróbować zrobić to asynchronicznie.

*  2 beat weave “nad głową”, stojąc do przodu.

Trick wykonuje się normalnie w opcji prawa na wierzchu. Potem należy przekręcić się trochę w prawo (płaszczyzny ruchu poi pozostają nietknięte!) jednocześnie podnosząc ręce. Na końcu staje się w pozycji 90 stopni w prawo do początkowej a ruch rąk będzie się odbywał nad głową (tam znajdzie się konstrukcja tricku). Można to tez łatwo wykonać w pozycji horyzontalnej, tj. poziomej, jak również w opcji lewa na wierzchu.

2. Motyl

a) do wewnątrz

Należy kręcić synchronicznie do przodu. Prawą rękę powinno się trzymać nieco wyżej niż lewą. Należy skierować poi tak by tory ich lotu przecięły się, nie zmieniając jednak tempa ani wysokości dłoni by uniknąć kontaktu łańcuchów. Należy doprowadzić do stanu kiedy ręce stykają się prawie kciukami, lewa niżej, prawa wyżej, dokładnie przed sobą. Duże koło. Oto właśnie motyl.

b) na zewnątrz

Poi poruszają się w przeciwnym niż poprzednio kierunku

c)  za głową

d)  za plecami

3. 2 beat reverse weave

Jest to dokładnie odwrotności tricków z punktu 1.

Korzyści:

1. Rozwija zręczność, koordynację ruchów, zwinność.

2. Pozwala się zrelaksować i odstresować.

3. Poprawia koncentrację i sprawność fizyczną.

4. Dobry sposób na spędzanie wolnego czasu.

5. Wzrost wiary w siebie.